Hak Teala çün yarattı Âdemi
Kıldı Âdem’le müzeyyen âlemi
Âdem’e kıldı feriştehler sücud
Hem anâ çok kıldı ol lûtf issi cûd
Mustafa nurunu alnından kodu
“Bil Habibim nurudur bû nur dedi”
Kıldı o nur anın alnında karar
Kaldı anın ile nice ruzigâr
Sonra Havva alnına nakletdi bil
Durdu anda dahi nice ayü yıl
Şit doğdu anâ nakletti bu nur
Anın alnında tecelli kıldı nur
Erdi İbrahimi İsmaile hem
Söz uzanûr eğer kalanın der isem
İşbu resm ile müselsel muttasıl
Ta olunca Mustafa´ya müntekil
Geldi çün ol rahmeten lil´alemin
Vardı nur anda karar etti hemin
Canu dil müştak olup şehrine Peygamberin
Gözlerim muhtaç oluptur nuruna Peygamberin
Yüzümü Süre, Sürünüp varayım ya Rabbena!
Sürmeye kara yüzümü, Kabrine Peygamberin.
Ta yedi kat gökleri hem arşı seyran eyledi
İnsü cin hayran oluptur Yüzüne Peygamberin.
Asitanı yare ermek ister isen şemsi yar
Şartı yarın budurur yoluna Peygamberin
Tut kulak evsâfına ey yâr-ı dîn
Bilesin kimdir o Fahru‟l-mürselîn