Açığını bildik amma gizli olan günâh’a bak
Şol riyakârı sûfî’de ölür iken eyvâh’a bak

Dışı hoş zühdü takvâdır aşkı yok kuru dâvâdır
Bak gönlüne hep riyâdır gönlündeki tamâh’a bak

Şeytânın peşini bırak emmâreye olma çırak
Okuyup Kur’ân’dan varak sen Halîfet’ullah’a bak

Dervişliği yaşa halle müritliği koyma dilde
Gün gelip yemeden sille gönülde Zikrullâh’a bak

Haber eyledi Erenler Hakk hakîkati bilenler
Gönül gözü görenler der kabirde âhı vâha bak

Dünyânın rütbesini geç ahret dâim ahreti seç
Makâmı mal hırsından kaç Hakk katındaki câh’a bak

Olarak gerçekten sûfî eyleyerek gönlün sâfî
Hallerini edip hâfî mahşerdeki penâh’a bak

Âbid zâhid olmazhâlim ilimi ile mağrur âlim
Onlar Hakk’a koşup gider âşıktaki cenâh’a bak

Dinle Peygamber ne dedi faydasız ilimi yerdi
Ben Kral değilim dedi hâce Rasûlullâh’a bak

Amel ilim elbette hoş benlik veren ilim nâ hoş
İlim ile olma sarhoş Sünnet üzere râh’a bak

Bak Nebî her şeyin verdi çünkü gariplerdi derdi
Cimri olanları yerdi ecel gelmeden sahâ bak

Sen nefsine olma hamal etme cennet için amel
İste Hakk’tan versin kemâl dâim Cemâlullâh’a bak

Âbitlere cennet yeter zâhit hûri gılman ister
Âşıkların merâmı Hakk Yunûsî sen Allah’a bak