Mânâ âleminden bana derviş diye ad taktılar
Gece gündüz zikrettirip zikre gönlüm dağlattılar

Otururken şöyle gâfil ettiler âşığa dâhil
Diyerekten olma bâhil hâlimi cömert yaptılar

Dervişliğe girdiğimde tertemiz kalp istediler
Açarak kalbimi şöyle temizliğine baktılar

Hakk bakınca benden yana sırrı Hakk’ı açtı cana
İnanmayıp kimse buna deli diye ad taktılar

Gönlüm tevhide erince bir olanla bir olunca
Dalâlete düşmüş deyip etrafımdan hep kaçtılar

Her şeye hikmetle baktım aşkla yüreğimi yaktım
Şol aşkın kor ateşiyle benliğimi hoş yaktılar

Bağırdım ben feryat ile kalmadı âr düştüm dile
Bilmem asla yalan hile aşk ile dürüst yaptılar

Dost oldu musîbet belâ belâ ile geldi velâ
Allah için verdim salâ Hakk Hakk diye bağırttılar

Sahte gerçek yokladılar karşıktım ayıkladılar
Attılar pota içine kıvamınca erittiler

Od içine düşürdüler bir güzelce pişirdiler
Eleklerden geçirdiler sahtelerimi attılar

Biçtiler nefsime değer bir pul da etmezmiş meğer
Nefsimi değersiz bulup sadece hiçe sattılar

Sermây oldu hiçlik bana hiçlikle geldi aşk cana
Girdim aşkın kervanına kervanda seyr ettirdiler

Erenler peşinde koştum kabıma sığmayıp taştım
Yunûsî bu işe şaştım ben’imi Hakk’a kattılar