Denizler olsa bir kadeh susalığım kanmaz benim
İniltimi yenemezim gözüm yaşı dinmez benim

Uş yine Mansûr kadehin maşûka sundu elime
Dört yanımdan od urdular kimse hâlim bilmez benim

Yana yana kül oluban sen maşûkanın yoluna
Günde bin kez yanar isem dosttan yüzüm dönmez benim

Cânım aşkın külüngüne Ferhâd olup tuttum başım
Dâim taşları keserim Şîrîn’im hiç sormaz benim

Gel varalım bizim ile ta giresin bahçelere
Mamûr olmuş bostanlarım ağyâr gülüm dermez benim

Bizim ilin bahçeleri durmaz öter bülbülleri
Açılmış taze gülleri gülistânım solmaz benim

Yunus aydur ey sultânım aşk oduna yandı cânım
Versen eğer dermânının ayruk cânım ölmez benim