Seninle hâit-i kasr-ı risâlet Yâ Rasûlallah
Kemal buldu, tamam oldu nübüvvet Yâ Rasûlallah

Dedin KÜNTÜ NEBİYYEN hem de BEYN-EL MÂ-ÜVETTİN sen
Nübüvvette sana hasdır asâlet Yâ Rasûlallah

O şeb Beyt-ül Haremden başlayan Mi’râç ilel-âhir
Sığar mı vasfa hiç ol feyz-i izzet Yâ Rasûlallah

Seni mir’ât edindi zâtına Allah Azimüşşân
Gören senden, görünen Hazret-üz Zât Yâ Rasûlallah

Sana ümmet kılıp burda, bizi ukbâda cem’ etmek
( Livâ-ül-hamd ) ın altında, ne devlet Yâ Rasûlallah

Cemâl-i pâkini görmek; visâl-i zâtına ermek
Saâdettir bize Hakk’dan, bu ni’met Yâ Rasûlallah

Kapında el açan bizler değil sâde, cihan bekler
Şefaât, merhamet, ref’et, mürüvvet Yâ Rasûlallah

Bu Şemsi bendeni dûr etme senden ey İmâm-üd-dîn
( EV EDNÂ ) sın, sana hâsdır imâmet Yâ Rasûlallah