Ezelde varlığa nûr olmak üzre doğdu O Nûr
Sonunda hâtemiyet sırrı içre doğdu O Nûr

“Kün” emri çizdi O Nûr’un geniş ufuklarını
Bütün bu varlığa rûh oldu, dehre doğdu O Nûr

Perîşan Âdem’e bir O’ndadır ümîd ışığı
Şefâat ırmağıdır, pâre pâre doğdu O Nûr

Temiz, nikâhlı, haram bilmez ak nesillerde
Nezih alınlara şan… zerre zerre doğdu O Nûr

Cihâna tal’ati Nîsan, Rebîulevvel’di
Çıkardı âlemi kıştan, bahâre doğdu O Nûr

Yanık ve şen “Tale’a’l-bedru”larla bayram eden
O’nunla hoş ve şifâ… nurlu şehre doğdu O Nûr

Zulüm karanlığı zâil, O’nun zuhûru ile
Zavallı mazlum için şanlı devre doğdu O Nûr

Asır asır nice şâir gönülde ilhamla
Kasîde oldu, gazel oldu, şi’re doğdu O Nûr

Cihanda en büyük ihsân O Nûr’a ümmetlik
Salât eden dil için katre katre doğdu O Nûr

Güneş ve ay doğamazken ufukta batmasalar
Gurûba düşmedi hiç, kırk kerre doğdu O Nûr

O’nunla bir de hakîkî doğuşla doğ, Tâlî
Ölümlü insana bir O’nda çâre, doğdu O Nûr