Kubbelerden yayılan Arş’a yönelmiş yakarış
Dinleyenlerde doğar dilde duâ, özde yarış
Günde beş kez çağırır Hakk; ne büyük şan bu sana
Tam icâbetle koşarsan ne büyük an bu sana
Hikmetinden bize ihsân edilen en yüce sır
Yol alır göklere, her lâhzada Mü’min, bin asır
Günde beş kez bize Mîrâc’ı Nebî hâtırası
Her ezan nefse ve şeytâna ecel muhtırası
Dâimî olduğu an, Mü’min için bil ki namaz
Hakk’a yaklaştırır insanları her dem bu niyaz

Câmiden yükselen âvaz, Yüce Hakk’ın sesidir
Mü’minin -mâbedi-, tâlî değil ilk adresidir
Cemaat üzredir Allâh’ın inâyetli “yed”i
Safların sıklığı kardeşliğe perçin gibidir
Şu güzel ümmete hep birliği telkin gibidir
Sonda eller yüce dergâhına Rabb’in açılır
Kalp mecnunca görür, mescide nurlar saçılır
“Bizi Yâ Rabbi, namaz dostu olanlardan kıl
Bizi Yâ Rabb onu hakkıyla kılanlardan kıl”