Safer ayı hurûcun kim ki bana
Beşâretler idem ben dahi ana

Beşâretler riyâz-ı cennet ile
Safâ vü zevk ü şâdî rahmet ile

Çü mev’iddir Rebî’ülevvel ayı
Bulurum anda mevtimle rehâyı

Karîb oldukça ma’şûkun visâli
Olur şevk âteşinin işti’âli

Çü ‘ıyd-i ekberimdir mev’id-i yâr
Eğer kurbâna ivsem olmaya ‘âr

Safer çün kim hicâb oldu safâya
Beşâretdir hurûcu Mustafâ’ya

Budur çün ahseni bu üç makâmın
Yaraşır bunda ola ger kıyâmın

Velî var bu makâmdan özge hâlât
Didiler kim odur esne’l-makâmât

Budur ol kim bu yolda merd-i tâlib
Ne kârih ola mevtine ne râgıb

Murâd-ı Hakk’a edüp ihtirâmı
Rızâ bâbında kıla hoş kıyâmı

Çıkarup aradan kendi murâdın
Murâd ide murâdının murâdın

Takup gerdâna zencîr-i rızâyı
Yed ile kanda çekseler fidâyî

Bir olup hep yanında gam u şâdî
Çü andan geldi fark itmez nihâdı

Safâ sürer ne kim gönderse cânân
Olup merhemle yâre ona yeksân

Ne kim mahbûb elinden ola vâsıl
Muhibbin oldur anbârında hâsıl

Anı çün gönderipdir dest-i dildâr
Bu yüzden birdir ona verd ile hâr

Velâ ehli belâdan bil ki efzûn
Olur mahzûz budur esrâr-ı meknûn

Ki nâz ehli ile sâhib-niyâzı
Belâ fark eyler olur imtiyâzı

Ki Mecnûn kâsesin sımakda Leylî
Bunu kasd eylemişdir anla meyli

Bu bahrin çün kenârına irilmez
Gönül mürgi bu pervâza yorulmaz

Rücû’ eyle koma elden mehârı
Iraklaşdırma kârbândan katârı