Pes kemâl-i ‘akl ile buldu zuhûr
Der Ebû Tâlib ana ey vech-i nûr

Şâm’a gitmek üzeredir bir kâfile
Pes bile ol gidelim hemrâh ile

Kalbe açıklık virir seyr-i diyâr
Siyyemâ vakt-i bahâr güftâr-ı yâr

Pes ticâret niyyetine çıkdılar
Şâm ili Busrâ önünde kondular

Vâr idi çün anda bir râhib şehîr
Olmuş idi ‘ilm-i Tevrât’dan habîr

Kesmiş idi halk-ı dünyâdan recâ
Okumuşdu na’t-i Ahmed’den hecâ

Hem terâvîh içre bulmuşdu nişân
Kim geliser bunda ez-râh-ı fülân

Hilyesin yazmıştı suhf-ı dilde ol
Hürr iken olmuşdu ol sultâna kul

Dîde-bân olmuş idi leyl ü nehâr
Yolların gözlerdi dâim zâr zâr

Dâimâ nâzır olup ağlardı ol
‘Aşkı ile yüreğin dağlardı ol

Geldi çün Busrâ’ya kondu kâfile
Bildi resminden yüğürdü şevk ile

‘Âşık idi ihtiyârı kalmadı
Buldu mahbûbın karârı kalmadı

Ahmed’i bildi katına vardı tîz
Sürdü destin yüzüne sâhib-temîz

Sordu hâlin seyyidin ikrâm ile
Çok ri’âyet eyledi i’zâm ile

Çünkü sarrâf idi bildi cevheri
Bilse ol olmaz ‘aceb ol serveri

Didi budur rahmeten-lil-‘âlemîn
Bu olısar hem şefîa’l-müznibîn

Gözledim yolda buna taş u şecer
Secde ider kim göremez bî-basar

Hem görün işte bulutdur sâye-bân
Bu-durur size risâletden nişân

Sâyesi olmadığı vâzıh ‘ayân
Habîbullâh olacağına beyân

Hem budur Tevrât ü İncîl’den haber
Evvel âhir bu-durur hayrü’l-beşer

Bu-durur hatmü’n-nübüvve bî-mirâ
Müflih olmaz kim ki eder iftirâ

Devlet oldur kim buna ensâr ola
‘İzzet anın kim bununla yâr ola

Dir Ebû Tâlib’e ey hayrü’l-fetâ
Bunu dönder irmesin buna hatâ

Şâm’a vardıkda bunu bilir Yahûd
Korkaram mekr ide ol kavm-i cahûd

Pes Ebû Bekr ile dönderdi geri
Mekke’ye geldiler ol iki arı

Çün irişdi ol yiğirmi beşine
And içerdi cümle ‘âlem başına

Anı candan yeğ severdi hep Kureyş
Ana kız vermek dilerdi hem Kureyş

Ol sa’âdetle Hadîce oldu vâr
Rağbet itdi ol Habîb’e ol nigâr

Gönderüp âdem Hadîce Ahmed’e
Didi alsın durmuşum ben hizmete

Yoğ ise kendüde çokdur bende mâl
Cümlesi yoluna olsun pây-mâl

Âferin ol hâtunun idrâkine
Âferin fehmine ‘akl-ı pâkine

Kim cemâdı virdi aldı böyle cân
Kim edüpdür böyle ribh-i rûyigân

Andan oldu ekser evlâd-ı Resûl
Siyyemâ ol Fâtıma hayrü’l-betûl

Andan oldu cümle sâdât-ı güzîn
Devletine bahtına sad âferîn