Dinle şimdi edeyin söze şurû’
Savb-ı Hakk’dan hoş kelâm ide tulû’

Yazayın âyât u ahbârdan nukûl
Kellimi’n-nâse ‘alâ kaderi’l-‘ukûl

Cem’ olup bir gün sanâdîd-i Kureyş
Yürüyüş itdiler ol sultâna bîş

Kimisi şâ’ir kimi sâhir didi
Kimisi mecnûn diye söz söyledi

İşidüp bu sözleri mi’mâr-ı dîn
Kalb-i pâki gamlanup oldu hazîn

Bir yâne gamm-ı şamâtât-ı a’dâ
Bir yâneden âteş-i ‘aşk-ı Hudâ

Bu iki kürbetle ol hayrü’l-enâm
Ol gice itdi Hatîm içre kıyâm

Gâh gamından ol mübârek başını
Pâyine salup dökerdi yaşını

Gâhî sarf edüp semâya tarfını
Rabbisine arz iderdi hâlini

Ger bu hâl içre habîbine hakîm
Nice merhemler sarar ana rahîm

Tâ ki bundan bileler ehl-i belâ
Kim belâ zımnındadır lutfu dile

Pes bu hâl üzre irer peyk-i celîl
İrgürür Hakk’ın selâmın ol cemîl

Didi şâd ol ey Resûl-i muhterem
‘Arşına da’vet ider Rabbü’l-ümem

Hem diler vâkıf kıla esrârına
İre ‘ilmin cennetine nârına

Olmaya kavlinde tâ zann ü gümân
Diyesin her işi aslınca beyân

Nice bir ferş üzre mağmûm ola dir
Telh-ı hicrân ile mehmûm ola dir

Nice bir cevr-i Kureyş ile cefâ
‘Arşıma gelsin bu dem bulsun safâ

Nice bir hicrân ile sîne cürûh
Vaktidir vaslımla bulsun sad fütûh

Hazretimden dâimâ ehl-i felek
Tal’atin nûrunu iderler dilek

Hem recâ etmekdedir ‘arş-ı ‘ulâ
Hâk-i na’leynin ide kühl-i cilâ

Hazrete gitmeğe tîz eyle yerak
Kim benimledir getirmişim burak

İşitüp ol Şâh yöneldi Zemzem’e
İtdi Zemzem kapusunda zemzeme

Gusl edüben itdi tecdîd-i vudû’
Pâk idi evvelde pâk oldu aru

Pes Harem içre iki rek’at namâz
Sad huşû’ ile kılup itdi niyâz

Tutdu ta’zîm ile Cebrâil rikâb
Bindi pes mazhar-ı ol ümmü’l-kitâb

Anda durmuşdu melâik sâf sâf
Etİtdiler tekbîr ile i’zâm-ı sâf

Didiler yümnün mübârekdir şehâ
Sen güneşsin gayrı mürseller sühâ

Pes senâ ile yöneldi ol cemîl
Gitdiler Kuds’e yanınca Cebraîl

Râkibin şevkı edüp merkûbe tâ
Ne yeri görse ana basardı pâ

Kurb-ı Kavseyn’e giderken hem-ça tîr
Geldi sağından bir âvâz ey dilîr

Didi dön yolunda çokdur mühlikât
Ol söze itmedi Hazret iltifât

Geri solundan bu nev’a bir nidâ
Geldi hiç dinlemedi ol muktedâ

Geldi bir ‘avrat düzenmiş bi’t-tamâm
Dön diye ol dahi itdi ihtimâm

Ana dahi uymadı ol mühtedâ
Seyrine vü râhına cânlar fedâ

Geldiler pes Kuds’e ol sâ’atde hoş
Şevk-ı ma’şûk ile cân eylerdi cûş

Girdiler Aksâ’ya pes kıldı namâz
Bâdehû dergâha çok itdi niyâz

Döndü Cebrâîl’e didi ey refîk
Bir nice iş vâkı’ oldu der tarîk

Sağ u soldan geldi bir nice sadâ
Dön diye eylediler bana edâ

Geldi bir avrat da çok dâm eyledi
Dön diye ol dahi ibrâm eyledi

İtmedim hiç birisine iltifât
Bana hall eyle bu işte müşkilât

Hamd edüp ol demde Cibrîl-i Emîn
Didi saklamış o hayrü’r-râhimîn

Ger sağından söze olsa rağbetin
Hep yahûdî olısardı ümmetin

Ger solundan yana itsen himmeti
Hep nasârâ azdıraydı ümmeti

Avratın sözüne ger etsen kıyâm
Ehl-i dünyâ olaydı ümmet tamâm

Zîrâ ol dünyâ idi geldi sana
Yâ Muhammed ‘avn-i Hakk irdi sana

Hamd ana bu üç hatardan ol kerîm
Ümmetini sakladı kılmadı bîm

Hem o demde iki kâse sundular
Biri hamr u biri süddür didiler

Didi bana Cebraîl ey bahtiyâr
İkisinden birin itgil ihtiyâr

Ben süde meyl eyledim içdim hemân
Didi hoş vardın südü içdin ey cân

Fıtrat-ı İslâm’a irdi ümmetin
Tutısardır şark u garbı ümmetin

Ger hamîrden içe idin ey hümâm
Ümmetin ‘âsî olaydı bi’t-tamâm

Olmak istersen Habîb’e âşinâ
Ver salâtı bul anınla rûşenâ