Pes gazâ-yı Bedr’e varmışdı Resûl
Cenk olurdu kâfir ile sağ u sol
İbn-i Afrâ cenk iderken ol güzîn
Vurdu bir kâfir düşürdü bir elin
Ol düşen destini alup bir ele
Geldi ol dem Hazret’e itdi kile
Yâ Resûlallah didi gör hâlimi
Vurdu bir kâfir düşürdü elimi
Destim için gam yemem yâ Mustafâ
Lîk benden fevt olur kâr-ı gazâ
Bana dermân eylegil ey hoş hısâl
Tâ idem küffâr ile gene kıtâl
Şefkat edüp hâline ol mâh-rû
Aldı destin yerine kodu geru
Merhem itdi ağzı yarını ana
Bitdi ol sâ’atde kaldılar tana
Döndü küffâra yine itdi gazâ
Ol habîbin yoluna cânlar fedâ
Kılıcı sınmış idi bir gâzînin
Kalbi dar oldu katı ol mü’minin
Hazret’e geldi ol gâzî arz-ı hâl
Eyledi mi’mâr-ı dîne dinle kâl
Şefkat itdi hâline serdâr-ı dîn
Bir ağaç pâresini aldı hemîn
Sığayup virdi eline hoş revân
Bir kılıç oldu mücellâ ol zamân
Tîz yüğürdü itdi a’dâya kıtâl
İtdi küffârı anınla pây-mâl
Bir gazâda bir gözü bir gâzînin
Çıkdı düşdü yüzü üstüne anın
Hazret’e geldi anı arz eyledi
Ol tabîbi gör ki ana n’eyledi
Ol gözü aldı mübârek destine
Besmele’yle kodu ol dem yerine
Sağ olup evvelkiden oldu iyi
Gitdi saffına kıtâl için geri
Bir karanu gece ol mehrû yine
Virdi bir hurma dalın bir mü’mine
Didi tut bunu varınca beytine
Kim ziyâ versin senin etrâfına
Tutduğu dem oldu pür şem’-i ziyâ
Gitdigi yol gündüz oldu gûyiyâ
Taşları da’vet iderdi ol emîn
Tîz yuvarlanırdı hizmete hemîn
Dirler idi yâ Resûl-i müctebâ
Hak nebîsin sıdkına biziz güvâ
Taşdan ednâ sen de olma ey cüvân
Şer’i yolında yuvarlan câvidân
Mahzarına her kaçan konsa ta’âm
İşidirdi subhasın subh-ı kirâm
Uğrasa söylerdi hayvân-ı sibâ’
Hoş selâm ile iderdi ittibâ’
Ol mübârek parmağından çeşmeler
Akdı nehr oldu kurumuş eşmeler
Mahzarında iki kişilik ta’âm
Nice yüz şahsa yeterdi ey hümâm
Geri kalkardı diyesin yenmemiş
Aynı evveldir ki kimse almamış
Yere ağaç diker idi ol imâm
Meyvesin verirdi ol sâ’at tamâm
Nice mevtâya duâ itdi o şâh
Dirilüp itdiler ikrâr-ı İlâh
Beşiğinde söyledi sıbyân ana
Didiler kim biz şuhûduz sıdkına
Mu’cizâtına nihâyet yok anın
Her işi mu’ciz idi ol serverin
Sîret ehli lîk bin mikdârını
‘Add edüp esfâra yazdılar anı
Ben denizden katresin kıldım ‘ayân
Bâkîsin ana kıyâs eyle inan
Hem yiğirmi üç içre ol hümâm
Bu kadar âyâtı gösterdi tamâm
Sa’y edüp bu fânîde ol zuhr-ı nâs
Yapdı dîn için bize muhkem esâs
Pes tamâm oldu binâ mi’mârına
Gel didiler uçdu ol gülzârına
Da’vete itdi icâbet ol hümâm
Ravzasına bin salât ile selâm