Sübhân bizi uyarısar nice zaman yatmış iken
Cânlar teni isteyiser terk edüben gitmiş iken

Gör Hâlik’in inâyetin deryâ-yı bî-nihâyetin
Bize dîdâr gösteriser bunca günâh etmiş iken

Hakk’ın inâyeti çoktur erer kullarına daim
Allah Halîl’i sakladı Nemrûd oda atmış iken

İnâyeti kime erse ol kul iken sultân olur
İşitmedin mi Yûsuf’u bezirgâna satmış iken

Aşk ile gelsen yola Yunus’layın olsan n’ola
Tâatini terk etmedi balık onu yutmuş iken

Ahdini eylegil vefâ gönlünü eylegil safâ
Hani Muhammed Mustafa Arş’a Mirâc etmiş iken

Kan’enbiyâ ve evliyâ geldi geçti cümle veli
Hani Dâvûd u Süleymân Kaf’dan Kaf’a tutmuş iken

Ne kadar çok ise mâlın ecel sana sunar elin
Ne assı eyledi Kârûn bu dünyâya batmış iken

Kulak vurgıl benden yana haberim var diyem sana
Lanet kıldı Azâzil’i Arş’da mekân tutmuş iken

Dosttan belâ geliceğiz Eyyûb’layın sabreylegil
Nice shhat buldu teni bunca belâ çekmiş iken

Anıcağız şol bir günü titrer mi Yunus’un cânı
Îmân-Kur’ân yoldaş eyle son menzile yetmiş iken