Ey gönül gel çeşm-i cânın yum bu ağ u kâreden
Tâ sana rûşen ola ağ u karayı yaradan

Sâğ u sâlim ola mı hiç bulmayan kalb-i selîm
Merhem-i gam bulmayan dil kurtulur mu yâreden

Bilmedin kimdir vücûdun tahtına sultân olan
Anı istersen seni ko hâsılı çık âreden

Gerçi kim nûr-ı ilâhî zulmet-i kevn içredir
Feyz-i rûh olmaz ana kim pür-durur emmâreden

Hakkıyâ nûr-ı tecellî iste Mevlâ’dan yürü
Tâ makâmın berter ola seb’a-i seyyâreden