Din ü millet kodurdu ol benim gönlüm alan
Onu gören kişiye ne gönül kalır ne cân

Duymayanlar hâlimi dinin kodu der bana
Neyile dîn beslesin cânsız gönülsüz kalan

Sûretimde varlığım cân ile gönül idi
Kodurdu kamusunu bana aşk bağışlayan

Aşkın serhengi beni komaz hiç bir nesneye
Ne İslam’da ne dinde anılmaz küfr ü imân

Şart u farz olmaz onda cânı aşkta kalanda
Cevâb sözü dil söyler nice bilsin bu lisan

Aşka mesel bağlanmaz aşk işi hesap olmaz
Dostluk ticaretinde anılmaz assı-ziyân

Beni benlikten kodu varlık defterin yudu
Havf u recâ göstermez hayr u şer elden koyan

Elden iş bıraktırdı niteliksiz baktırdı
Bizim ahvalimize anılmaz nâmla nişân

Sorman Yunus’ dan haber dost kandasa onda var
Yüz bin geherden fârig aşk denizine dalan