Yine bu bâd-ı nevbahâr hoş nev ile esdi yine
Yine kışın soğukluğu fuzûlluğun kesti yine

Yine rahmeti bî-kıyâs yine işret oldu demsâz
Yine geldi bu yeni yaz kutlu kadem bastı yine

Yine yeni hazîneden yine hil’ât giydi cihân
Yine verildi yeni cân ot u ağaç sesti yine

Ölmüş idi ot u şecel dirilüben geri biter
Müşriklere nükte yiter var eyledi nesli yine

Yine sahra vü merg-zâr hoş akar esrük bu sular
Cihânlara saçtı nisâr cúmle âlem dostu yine

Yine yer yüzü donanıp kat kat olup renge batıp
Bülbül güle karşı ötüp cân budağa astı yine

Sözüm degil yaz kış için geldi maşûka iş için
Oldu yine bağışlamak pâdişahın kasdı yine

Yine Yunus baştan çıkıp ar u namusu yıkıp
Âşıkların cur’asından ulu kadeh içti yine