Yer gök yaratılmadan Hak bir gevher eyledi
Nazar kıldı gevhere sızırdı dür eyledi

Gevherden buğ çıkardı buğundan gök yarattı
Gök yüzünün bezeğin çok yıldızlar eyledi

Göğe ayttı dön dedi ay gün yürüsün dedi
Suyu mu’allak kodu üstünde yer eyledi

Yer çalkandı durmadı bir dem karar kılmadı
Yüce yüce dağları Hak çöksüler eyledi

Azrâill gökten indi bir avuç toprak aldı
Dört ferişte yoğurdu bir Peygamber eyledi

Çün cân gövdeye erdi aksırdı örü durdu
El götürüp ol demde Hakk’a şükür eyledi

Allah eydür Âdem’e çün kim erdin bu deme
Bu dünyada ne dedin dilin neyi söyledi

Yok iken var eyledin toprak iken cân verdin
Kudret diliyle andın dilim söyler eyledi

Bu söz Hakk’a hoş geldi kulun azîz eyledi
Ne geçti ise gönlünden verdi hâzır eyledi

Bu söz Yunus’a kandan kim vere haber cândan
Meğer kim ol lutf ıssı ona nazar eyledi