Tahrîr-i nokta-i ‘aşk cümle zamâna sığmaz
Eşvâk-ı âh-ı ‘uşşâk fehm ü gümâna sığmaz
Sırr-ı muhabbetullah rûh u cenâna sığmaz
Da’vâ-yı ‘aşk-ı cânân lafz u dehâna sığmaz
Vasf-ı sıfat-ı Bârî şerh u beyâna sığmaz

Zâhid dilinde pâsı zühd izdiyâdı silmez
Mâdemki aralıkda çâvuş-ı ‘aşkı yilmez
Olmasa rişte-i ‘aşk insân Hudâ’yı bilmez
Nûr-ı cemâl-i Hâlık her dilde cilve kılmaz
Envâr-ı lâ yezâlî iki cihâna sığmaz

Şâh oldu çün ki ‘âşık Rûm u Hünûd içinde
Anıldı heybet-i ‘aşk cümle cünûd içinde
Keşf oldu “küntü kenzen” nûr-ı şühûd içinde
Simurg-ı ‘aşk-ı cânân kâf-ı vücûd içinde
Uçmağa bâl açarsa kevn ü mekâna sığmaz

Râh-ı muhabbetullah vahdet hûmuna doldu
Esrar-ı “mâ rameyte” kalb-i Emîn’e doldu
Enfâs-ı Hayyu Kayyûm ‘âşık demine doldu
Cûy-i sirişk-i ‘âşık rûy-i zemîne doldu
Derd ehlinin figânı nüh âsumâna sığmaz

Mahv-ı zünûbu ‘abdin bir katre cûde merbût
İhsânı pâdişahın bahr-ı ‘uhûda merbût
Ey Nûrî “lî ma’allah” vakti sücûda merbût
Medhî o yârin ‘aşkı mülk-i vücûda merbût
Dil bu safâdan ammâ iklîm-i câna sığmaz