Âmân şâhım efendim gel yetiş ‘uşşâka imdâd it
Firâkından harâb olmuş dili ma’mur-ı âbâd it

Neler çekdi bu cism-i nâ-tüvânım sensiz ey cânâ
Terennüm eyle bülbül-veş sarây-ı ‘aşkı dil-i şâd it

Bu bağ-ı mihrine girdim beni redd itme bâğından
Ki dil hüsnünde mest olmuş kusûrum varsa ta’dâd it

Vücudum rîzelendi vaslına sabr eylemeklikden
Yeter göster vefâyı vasl ile ‘uşşâkı irşâd it

Bu cism ü cân senin râhında olmuş hâk ile yeksân
Terâhhum kıl bu dil-efgendeye ihsânı müzdâd it

Nedir bu serseri gezmek cihân bâğında bülbül-veş
Gülistân-ı dilârâ da Ğulâmî turma feryâd it