İster isen cihânda bir hoşlukla geçmek
Geldikde ol cihânda kevser şarâbın içmek
Sıdk ile eyle tasdik Birliğine Hudâ’nın
İki ona denilmez gitsin gider gümânın
Halk dirlik ile… hiç koma halk elden

Tâ kím halâs olasın filcümle yitlü dilden
Kahreyle nefsi dâim Tevhid ü ibâdetle
Yoluna Hakk’a tâbi’ olaydı tâatle
Ululara elinden geldikçe eyle hizmet

Kiçilere dahi kıl cân ü dil ile şefkat
Dostlara ver nasihat düsmanlara halîm ol
İki cihânda korkma her nesneden selîm ol
Seyyidlere muhib ol Evlâd-ı Mustafâ’dır
Onları kim ki sevmez tâatleri hebâdır
Âlimlere tevâzû eyler isen beğâyet
Buldun hele mukarrer her nesneden selâmet
Câhillere söyleme zâid yere hatâdır
Dervişlere nesnecik ver varise atâdır
Her kim Nizâm Oğlu’nun bu sözlerin başarsa
Aslâ zevâl olmaya bin yıl dahî yaşarsa