Ağlayarak geldiğim şu dünya da gördüğüm ilk melek
Tebessümünde gök yüzü ellerinde iz ve ter
Nur yüzünde sihir ve nem bende ki bitik beden
O güzel dudaklarındır şehadeti zikreden

Çilekeş anam göz yaşlarınla sulandım

çiçek olarak açtığım göz kapaklarında kuraklık bıraktım
Helâl sütünle besledin bu nankörü
Nefsim şeytanla bir olur bu kara gözümü kan bürür

Bana cennet haram sana asi olduğum süre
Hadislerle mevcut sünnet peşinde koşturur ümmet
Rabbim Kur’an-ı Kerimde analara yer ver
Ben seni çok seviyorum anne sen de sev beni

Sırtıma yükle dertleri yeter ki sen yorulma
Bana dua et anam ama şer okuma
Eğer üzecekse seni kelâmım susar konuşmam
Peygamberim elimden tutsun sende tut kolumdan

Saçlarına ak düşmüş annem
Yüzünde yılların izi annem
Yerini kimse tutamaz annem
Cennet ayağının altında annem

Saçlarına kar yağmış annem
Yüzünde bir nur doğmuş annem
Ben sensiz ne yaparım annem
Hakkını nasıl öderim annem

Bu mektup mürekkeple değil göz yaşım ile yazıldı
Bu fakir yetim yüreğim senin aşkın ile sarıldı
Barındı karanlıklara yarasalara yar oldu
Sen merhem oldukça bana yara açan yar oldu

İlk baharımı yaşamadan son baharda döküldüm
İçim içimi yiyor korkarım ağlamaktan ölürüm
İlk elinde ağladım Ve bir kelamı ağırladım
Bir sevabı aradım ben ilk seninle tanıştım

Hislerimle barışık nefsimle savaştayım
Sende gidersen annem başımı kime yaslayayım
Bir güvercin harp meydanında sevgi bulmaz
Onca insanlar gelir hiç biri bu eli tutmaz

Tövbem ıslak gözyaşlarım ile yazılı bir amel
Paramparça bir kalp anılarımda iz var hep
Gönlüme güneşsin toprağıma yağmursun
Rabbim bizi havz-u kevser’inde buluştursun