Esb-i mahviyyete râkib ol ki insânlık budur
Habl-i vâriyyeti kat’ et şâh-ı merdânlık budur

Su gibi alçaklara eyle tenezzül ver hayât
Yüz yere koy Hakk’a karşu abd-i Rahmân’lık budur

Gün gibi güldür fakirler yüzünü ihsân ile
Dut sehâvet sancağın sen halka hâkanlık budur

Gir derûn-i kalb-i kâmilde bulun şebnem gibi
Bî-taraf ol mâsivâdan şâh-ı devrânlık budur

Sendedir dürr-i hidâyet kenz-i kalbde bul anı
Hayderâne nefsi katlet mîr-i merdânlık budur

Men aref meyhânesinde mey-i ma’nâ doludur
Bir şerâb-ı eynemâdan iç ki sultânlık budur

Ârif-i nefs olmak ister Hakk’ı bilmek isteyen
Taht-ı dilde LUTFÎ sultân ol Süleymân’lık budur