Kılı kırka bölüp kimse yarmadı kime evladına soru sormadı
Kur’an’ı okuyup beyin yormadı otuz iki farzı bilen kalmadı
İnsanlar yaşarken kalpleri öldü mahşeri unutup dünyaya döndü
Kalpleri karardı nurları söndü Hakk’ın huzuruna duran kalmadı
Namaz yok oruç yok zekât hakeza küfürler edilir ağıza göze
Kur’an mezarlıkta geliyor söze silindi kalplerden Kur’an kalmadı
Artık çoğalmıştır içkiyle kumar herkes birbirine pislikler yamar
Kadın kocasına vuruyor şamar rotalar bozuldu dümen kalmadı
İnsanlar dünyayı çok imar etti baki kalamayıp mezara gitti
Dünyanın ömrü de kocadı bitti ayılın insanlar zaman kalmadı
Kimi cemalini fena ediyor zekâtı vermeyen bina ediyor
Baba yavrusuyla zina ediyor daha da yazmaya yüzüm kalmadı