Sırr-ı “Enel Hak” söylerem ‘âlemde pinhân gelmişem
Hem Hak direm Hak bendedür hem hatm-i insân gelmişem

Hem levh-ı Tevrât ü Zebûr İncîl ü Fürkân ü Suhuf
Hem ben kelâm-ı nâtıkam hem cem-i Kur’ân gelmişem

Hem âyet-i Rahmân menem hem Rahmet-i Rahmân benem
Hem vahy-i mutlâk söylerem hem nûr-ı Yezdân gelmişem

Buldum “ alâ’l arşi’stevâ” hem Rahmet-i Rahmân yakîn
Hakdan ‘ıyân bilgil beni ben ‘Arş- ı Rahmân gelmişem

Mûsâ kimi dîdârına müştâk isen gel uşta gör
“Ânes tü Nârâ” hem şecer Mûsâ-i ‘İmrân gelmişem

Sevdân ile mest olmışam hem içmişem gamdan müdâm
Mest-i “ Elest”in câmıyam niçün ki tugyân gelmişem
Hem ben kalender san‘atın dutdum mücerred tecrîdem
Oldum fakîr ü hem gedâ hem mülke sultân gelmişem

“ La reybe veçhe hu” geldi anun veçhinde uş
Âlemde hüsnün veçhine ben vech-i bürhân gelmişem

Hüsn-i cemâlün nakşini gördi ezelde gözlerüm
Bu nakşa hayrân olmışam men mest ü hayrân gelmişem

Müşkîn saçun zulmâtına yol bulmak ister Hızrı gör
La ‘lün şerâbın içmişem men âb-ı hayvân gelmişem

Geldi cihâna şerh ider şimdi Nesîmî Hak sözin
Anı kim idrâk eylesün men sırr-ı pinhân gelmişem