Ey tâlib-i Mevlâ gel gir bâb-ı muhabbetden
Dil cennetini seyret çal nây-ı muhabbetden

Gülzâr-ı gönül vardır cennet ona müştākdır
Arifler olur âgâh bu nâb-ı muhabbetden

Var bâde-fürûşu gör meyhane-i ma’nâda
Peymâne-yi vahdetle iç âb-ı muhabbetden

Bir âb-ı hüdâdır mey mâye-i seâdetde
Verd-i dile nem düşmüş gülâb-ı muhabbetden

Mey ney ile bir demde âşıkları mest eyler
Devrânı alur âşık tullâb-ı muhabbetden

Meykeşler olur mestân perdeyi atar cânân
Hayretde kalur cinân derbân-ı muhabbetden

LUTFÎ ne keremdir bu meyhanede mey-nûşlar
Bir cân-ı bâkî bulmuş erbâb-ı muhabbetden