Gel berü ey nefse uyan tevbe kıl
Gaflet uykusından uyan tevbe kıl

Kıl kamu hayrât u ihsâna rücû’
Ez-heme zellât u ‘isyân tevbe kıl

Oku tut “tûbû ilallâh” âyetin
Nitekim buyurdu Furkân tevbe kıl

Hak kne kim dir hak durur “lâ raybe fîh”
Çün getirdin ana îmân tevbe kıl

Yazığım çokdur diyüp kesme ümîd
‘Afv olur olma perîşân tevbe kıl

Dön Hakk’a ne denlü suçun vâr ise
Yarlıgar ol Hayyu Gufrân tevbe kıl

Di müdâm estağfirullâhe’l-‘azîm
Tâ ki rahmet kıla Rahmân tevbe kıl

Tâib ol kim tevbeli kullarına
Rahmeti Hakk’ın firâvân tevbe kıl

Kamu rencin bir devâsı var velî
Yazığın derdine dermân tevbe kıl

Ol bekâ milkin yarağın kıl hemân
Bu fenâ dünyâdan usan tevbe kıl

Kanı fermânın eğer âzâd isen
Kul isen ol şâha fermân tevbe kıl

Râhat u rahmet dilersen tâ ebed
Bu devir cevrine katlan tevbe kıl

Ey karındaş gel ki bayramdır bugün
Atam anam sana kurbân tevbe kıl

Ko gümânı gel berü ikrâr ile
Hakdır işbu sözüme kan tevbe kıl

Ger bizim sözümüze kanmaz isen
Var dahi ‘âkillere tan tevbe kıl

Cehd ile nefsin divin öldürmeğe
‘Aklını eyle Süleymân tevbe kıl

Assı ḳılmaz tevbesiz gidenlere
Mâl ü milk ü dürr ü mercân tevbe kıl

Şundan ilerü ki nez’a düşesin
Kasd-ı îmân ide Şeytân tevbe kıl

Hey ecelden gâfil olma hâzır ol
Gelmeden sana yaraklan tevbe kıl

Günde yüz kez tevbe kılıncak Resûl
İmdi gel sen sad-hezârân tevbe kıl

Ma’siyet gölünde dalup kalma gel
Mağfiret bahrinde yaykan tevbe kıl

“Accilû bi’t-tevbeti kable’l-mevt” didi
Mustafâ kavline inan tevbe kıl

Pîr olam kılam dime şâyed sana
Nâgehân irişe hicrân tevbe kıl

Gel berü Şeytân’ı kahr it ey civân
Kibri ko ez dest-i pîrân tevbe kıl

Âd u sân u câh u şöhret gözleme
Dirlik eyle ölümün san tevbe kıl

Ne kadar müşkil günâhın vâr ise
Ger dilersen ola âsân tevbe kıl

Hubb-ı dünyâ şerbet-i Şeytân durur
Kan ahî kan yiter iç kan tevbe kıl

Ger dilersen tîz ü hoş makbûl ola
Mürşid elin tut ve andan tevbe kıl

An yazıklarını ağla dem-be-dem
İşin olsun âh u efgân tevbe kıl

Gaflet ile geçdi ‘ömrün ey deli
Vaktidir ahî bir uslan tevbe kıl

Fırsatı fevt itme kim mevt iricek
Ne beğ ü kul dir ne sultân tevbe kıl

Ne eyüye hürmet itmişdir ecel
Ne yavuzdan korkar ey cân tevbe kıl

Niçe yazık bir Çalab’dan kork ahî
Dahi peygamberden utan tevbe kıl

Niçe bir hayvân bigi “belhüm edall”
Olasın ey gafil insân tevbe kıl

Niçe bir hubss u mesâvî fuhş u kizb
Gıybet ü herze vü bühtân tevbe kıl

Niçe bir beng ü şerâb u çeng ü sâz
Gündüz esrük gice hayrân tevbe kıl

Niçe bir çok yimek ü içmek harâm
Çerb ü şîrîn zîr ü biryân tevbe kıl

Niçe bir hubb-ı cemâl ü zülf ü hâl
Meyl-i mâl ü ‘avret oğlan tevbe kıl

Niçe bir ‘ucb u riyâ vü süm’a zerk
Hem hatâ vü sehv ü nisyân tevbe kıl

Niçe bir fısk u fücûr u şerr ü şûr
Zulm ü cürm ü cevr ü tuğyân tevbe kıl

Yürü tevbe kapusu yapılmadan
Tiz girigör ey müselmân tevbe kıl

Bâtıl işden geç ökün başına dir
Gözün aç çün oldu olan tevbe kıl

Gel ki yuyulsun kamu yazıkların
Yirine yazılsın ihsân tevbe kıl

Hâlık’a dön halka rüsvây olmadan
Kamu türlü ‘ayb u noksân tevbe kıl

Uçmaġa uçmağa olur perr ü bâl
Hem tamu oduna kalkan tevbe kıl

Bir yanan bir kez dahi yanmaz yarın
Sabr u fakr ile bugün yan tevbe kıl

Hırs itin ‘aşk üzre gâlib kılmagıl
Cânı kıl cism üzre arslan tevbe kıl

Tevbeye te’hîr yokdur zinhâr
Geçmeden bu kutlu devrân tevbe kıl

Al Kemâl Ümmî öğüdün şimdiden
Assı kılmaz son peşîmân tevbe kıl

Ey Çalab son demde yoldaşımızı
Dîn ü îmân ile Kur`ân tevbe kıl