Rahm eder mîr-i zemân gördüğü üftâdesine
Kerem etmez mi Kerîm bende-i dildâdesine

Dür-i deryâ-yı kerem Hayder-i Kerrâr-ı velî
İhsân ederdi aceb bende-i şermendesine

Er olur erbâb-ı dil himmeti âlî ne kadar
Olsa mültecîleri bin vere her bendesine

Der-i dergâhını tâif olıcak bây u gedâ
Gün gibi ikrâm eder gördüğü üfgendesine

Ne seâdet ne hidâyet bu şerâfet ne sehâ
Cân verir cân diyerek dârına âyendesine

LUTFİYA dârü’l-emân dârıdır ehl-i kerenin
O kerem-şân ne yapar dârına pâ-bendesine