Gönül nûr-i hidâyetle okur esrâr-ı eşyayı
Aref dersin alan tâlib görür dilde dilârâyı

Hidâyet hurşîdi doğsa muhabbet emtârı yağsa
Bulur gülşen-i tevhîdde gönül mihr-i mücellâyı

Tecellîhâne-i Mevlâ gönüldür Leyle-i Esrâ
Cemâl-i hazret-i cânân atar perde-i vâlâyı

O dem dil bula dildârı unuda nâm-ı ağyârı
Görüne şâhid-i kudsî ede ta’lîm-i esmâyı

MUHAMMED LUTFÎ’ye Mevlâ vere bir zevk-ı rûhânî
Erişe feyz-i Rabbânî ede hal bu muammâyı