Biliyorum bu dört duvar altında geçecek ömrüm
Gökyüzünün mavisini ormanların yeşilini
Bozkırların sarısını göremem belki artık
Ağlamasınlar ağlamasınlar ağlamasınlar ağlamasınlar
Namertler ardımdan gülenler bırakıp gidenler ağlamasınlar
****
Söyleyin ardımdan ağlamasınlar söyleyin, söylesinler, ölümü zerre zerre iliklerimde hissettiğim şu anda pişman değilim. Söyleyin, ben şafaklar bekçisiyim, haykırın, duysun kalabalıklar. Geceler boyu sevgimden kementler yapıp güneşi yakaladım ve her gündönümü insanları şafağa hazırladım. Bu didinme boşuna diye gülenler oldu ardımdan. Bırakıp gidenler oldu, aldırmadım. Namertler her zaman vardı zaten, sözüm onlaradır, duysunlar beni. Sevgiliye yüzüm ak gidiyorum ve mutluyum, pişman değilim, söyleyin, ağlamasınlar
****
Duyuyorum başkaldırıyor türküler sökecek şafak
Gökyüzünde müjdeler var melekler dönüyorlar
Hep çıkıyor ona yollar mutluyum bilin artık
Ağlamasınlar ağlamasınlar ağlamasınlar ağlamasınlar
Namertler ardımdan gülenler bırakıp gidenler ağlamasınlar