Günahlar afveden Gaffar değil mi?
Ayıplar setreden Settâr değil mi?
Günahım çok diye kesme ümidi,
Ki kaanıtı ekfer küffar, değil mi?
Günahın nef’i vardır müslimâna,

Diyen Peygamber-i Muhtar değil mi?
Günah eyler kulu ehl-i temelluk,

Tevazu inkisar hoş kâr değil mi?
Günahkâr kurtulur kibr ü ucubden,

Tekebbür ekber-i evzâr değil mi?
Azazili sezâ-yı lânet eden,
Gurur u ucb u istikbar değil mi?
Özünü ahkar-ı mahlûk tutanlar,
Ulû-l elbab ulû-l ebsâr değil mi?
Günah işlenmese kim ola mağfûr,

Gönül rencine ol tımâr değil mi?
Günahını bilen bulur selâmet,

Günahım yok diyen bî ar değil mi?
Günahın itiraz etmekle mü’min,

Terakki ediser her bâr değil mi?
Günahda hikmeti bîhad Hakîmin,

Günahda bîşumâr esrar değil mi?
Günah ile eden çokdur takarrub,
Ki tevvablar kamu dostlar değil mi?
Günah etmez zarar yârân-ı Hakka,

Ehibbası onun onlar değil mi?
Günah nebbaş veli olmağa bais,
Ki taib yâr-i Hak ey yâr değil mi?
Günahı nefsine isnâd edenler

Hüdânın sevdiği ahyâr değil mi?
Günah takdirin ile oldu diyen,
Reis-ü zümre-i eşrâr değil mi?
Günahkârın var ise havf ü zelli,

Mutîin ucb u kibri var değil mi?
Günahkâr mu’terif cürm ü günahın,

Benim diyen mutı’ berdar değil mi?
Mutı’in nâz ü istiğnâdır işi,

Günahkar müftekır zinhâr değil mi?
Mutı’in matlabı ızz ü tereffu’,
Usâtın hâli istihkar değil mi?
Mutı’in maksadı-ı aksası cennet,
O miskin talib-i ağyâr değil mi?
Günahkâr tevbekâr olub sonunda,

Hüdâyı zikr edib ağlar değil mi?

Gece gündüz hemen der Allah Allah,

O zakir âşık-ı dildar değil mi?
Gurura düştü İblis oldu merdûd,
Ki mağrur efcer-i füccâr değil mi?

Güvenme ilm ü a’mâl kesretine,

Güvenme, mûcib-i idbâr değil mi?
Hüdânın kullarını yerme aslâ,
İli dindar bilen dindar değil mi?
Nasihat eylemek ihvân-ı dine,
Güzel haslet, güzel güftâr değil mi?
Nasihat tutmayan mağrur lainin,

Cehennemde cezası nâr değil mi?
Bu Kuddûsî günahta bî nazîr hem,

Rahimin rahmetin umar değil mi?