Aziz Üstadım benim, seni ne çok üzmüşler
Eritmişler mum gibi, imbiklerden süzmüşler
Karakollar, hapisler olmuş sana hep durak
Sensiz gönlüm hüzünlü, sensiz ömrüm hep çorak.
İman ilmini verdin, Kur’an’dan ders alarak.
En büyük hizmet ettin, bu vatanda kalarak.

Katı kalpler kasveti bırakıp nura gelsin.
Cemiyet aydınlansın aydınlık nura gelsin.
Sevsin seni gönüller artık kıymetin bilsin.
Neşroldukca nurların nâşirlerin sevinsin.
Affet bizi Üstadım seni çok seviyoruz.
Artık kadri kıymetin bizler de biliyoruz.