Bu türküyü senle söylemek vardı
hançerem yaralı kısık nefesim
haramiler aşkımı çalmadan önce
maveraya doğru ağardı sesim.
ezgime pranga düştü düşeli
kavlini yitirdi yürek kafesim
bu türküyü senle söylemek vardı
****
Bu türküyü senle söylemek vardı
düşmedi bahtıma bir beyaz murad.
belki binlerce öldüm ve bir kez daha
bâri uhdemdeki silinmesin ad.
en can alan yerden vuruldum işte,
yitirdim baharı alamadım tad.
bu türküyü senle söylemek vardı.”
****
bu türküyü senle söylemek vardı
kevser sularında içmiştik hani
harcını sevgiden, bal muhabbetten
el ele verip te kurmuştuk hani
hasretle giderken bugün yolumuz
döner mi visale gül canlar canı
bu türküyü senle söylemek vardı
****
bu türküyü senle söylemek vardı.
dağlar yamacında, pınar başında
sekerken keklikler kurşunlar üstü
oturup yan yana vefa taşında
aydınlık ufuklar pencereme dolarken
gün görmüş çağında, umur yaşında
bu türküyü senle söylemek vardı.”
****
bu türküyü senle söylemek vardı
münteha bekledi çeri başları
Mevla’ya adanmış kutlu gözlerin
hep mi dağlanacak kara kaşları
bir gün muştularla dönüşüm ahı
ahde akıtacak billur yaşları
bu türküyü senle söylemek vardı