Ey ölüm!
Sen gelince aklıma bir can kopuyor bağrımda
Tüylerim ürperiyor
Sonra Allah diyorum
Allah’ım diyorum
Sen gelince aklıma bir düğüm daha atıyorum zamanın bitimi şafağa Çünkü bana Allah korkusunu öğreten sen Peygamberimi özleten sen İdris’i, Harun’u, Musa’yı, Yusuf’u özleten İbrahim’i özleten sen Yollarda Hattaboğlu Ömer’i, Ali’yi, Hamza’yı, Ebu Bekir’i aratan sen Ey ölümüm! Benim en iyi arkadaşım, faniyatın düşmanı Bazen seni anar insanoğlu Ağzının tadı kaçar Bu yerin üstü gibi altıda var derler Derler ya yerin altı için hiçbir hazırlık yapmazlar Üç günlük bir seyahat için bavullarca eşya hazırlarlar Ama kaç gün süreceği bilinmeyen seyahat için bir incir çekirdeği
büyüklüğünde bile hayır işlemekten acizdirler.
Ölenle ölünmez derler ve bir daha asla hatırlamazlar seni Dalarlar yine dünyanın seyrine En sevdikleri şarkıları dinlerler Eğlenir dans eder, dünya baki sanırlar Ve ölenin ardından bir fatiha bile okuyamazlar Oysa bilmezler mi ki her gecenin bir sabahı Ve her sabahın bir akşamı var Bilmezler mi ki son durak sensin Senin kaçınılmazlığını hiç mi akıl edemezler Ey ölümüm! Neler yaptılar sana Artık hiç tesir etmiyorsun nefislere Sen anıldığında artık donmuyor insanın kanı Artık insanlar hiç anmıyor ki seni Ey ölüm sen ne fanisin bu dünyada! Sana birde isim taktılar fani ölüm diye Şimdi senden çok fani ölüm var Öyle bir etkilemiş ki dünyayı Kalplerden silmiş seni Seni var edeni Unutturdu insana mahşeri, hesabı, mizanı Öyle çok yakınımı aldı ki Annemi aldı benden, babamı, ailemi aldı, arkadaşlarımı, eşimi, dostumu aldı, Bitirdi bütün dünyamı, her yanım onunla doldu.. Ey ölümüm seni bekliyorum Fani ölüm gelmezden gel, Dünyam kararmadan gel, Güllerim solmadan, Gözlerim kapanmadan, Gönlüm kararmadan gel, Allah rızası için, Muhammed aşkı için gel Gel ölümüm seni bekliyorum Yar diye diye, Allah diye diye, Muhammed diye diye, aşk ile sevda ile Hasretle seni bekliyorum, sana yanıyorum, sana ağlıyorum Gel ey ahretin gizli anahtarı Dünyanın son, ebediyetin ilk soluğu Gel ve götür beni sevgiliye, kurtuluşa götür Yar’e kavuştur ölümüm.. Ey ölümüm benim can yoldaşım refakat et bana bu seslenişimle Allah’ım bu kulun bana böyle seslenmişti de Beni yalnız bırakma orada Gerçi biliyorum eğer Allah dostu isem beni kimlerin karşılayacağını Ben biliyorum Yusuf’un kuyusunu, Musa’nın asasını, İbrahim’in baltasını,
Yunus’u yutan balığı, Hızır’ın aşkını ben biliyorum
Ve aşk ile, Kur’an ile Sünnet ile hazırlanıyorum sana
Ey ölümüm gel
Vuslata ramak kala sana sesleniyorum
Yetti bu hasretlik gel
Yetti bu gurbetlik gel
Ey Ölüm!
Benim en iyi arkadaşım
Sen ne fanisin bu dünyada..