ELVEDA

Hani bizdik dünyanın beklediği, hani bizdik rahmetin bereketin mayaladığı hamur, biz bölecektik ekmekleri kan değmeden gözyaşı yürümeden damarlarına. Hani bizdik her tarlayı sulayan yağmur, hani bizdik birbirini yıkayan eller, hani. Ne çok değiştik farkında mısın, gün dönmeden karardı gölgelerimiz. Yalancı ırmaklarımız var dipsiz göllere dökülen. Hani söz demiştik, mavi gözlerin vardı senin. Deniz gibi, gök gibi, hep terleyen ellerin, hep sevdadır yüreğin, umutlu.

Hatırla şehirde güneş batarken neden bu sevdaya tutunduğumu

Sürülmüşüz hayatın kıyısındayız anla hayallerden yorulduğumu

İşte bu son perde gözlerim ela bu son şarkı bu son elveda

Bütün hatıralar ayrılık için yaşadık tanırlar ayak izimden

Gün gelir canlanır tenha bir akşam söz kalır denize karşı söylenen

İşte bu son perde gözlerim ela bu son şarkı bu son elveda