Ağlamak göründü gönül
Ağlayalım senin ile
İnlemek göründü gönül
İnleyelim senin ile

Âdem ü Havvâ cennetden
Ayrı düşdüler ni’metden
Biz dahi derd ü hasretden
Ağlayalım senin ile

Kanı bu denli enbiyâ
Kanı Muhammed Mustafâ
Çünki gitdi elden safâ
Ağlayalım senin ile

Erişince Hakk’dan ihsân
Derdine olunca dermân
Bunu da hoş gör bir zamân
Ağlayalım senin ile

‘Aşkın oldu âşikâre
Kaldı Hüdâyî âvâre
Tâ olunca derde çâre
Ağlayalım senin ile

Bakma cinânın hûruna
Aldanmağıl kusûruna
Erince vahdet nûruna
Ağlayalım senin ile

Yüzümüz sürelim hâke
Âhımız çıksın eflâke
Tâ erince zât-ı pâke
Âh edelim senin ile