Arif odur, Hak emrini yerine getirse,
Masivadan nefsini çekip has eylese.
Şeriat hepsi beş harfdir rast eylese,
Ondan sonra tarikata girmek gerek.

Tarikat hepsi beş harfdir, eğer bilsen,
Açıktan bilip, şartlarını eda eylesen.
Beş sokağını seyran kılıp, yel gibi geçsen,
Ondan sonra hakikata girmek gerek.

O hem beş harf iyi bilse Hakk’a yeter,
Ben ve benlik zamirinden şüphesiz gider.
Bilse kılsa, ibadete yoktur tehlike,
Marifetin meydanına girmek gerek.

O beş harf meydanında cevlan kılar,
Zahir – batın beklemesiz ağlar.
Yedi aza gözlerini keten kılar,
Mürşid olup, iradete girmek gerek.

Dört meydanın bostanında ne işler var,
Söylesen, eda olmaz orada demişler var.
Her anında yüz bin şeyhden yemişler var,
Böyle nimet lezzetini bilmek gerek.

Bu yolları geçmeden mürşid olsa,
Fasık, cahil mürid olup, elini alsa.
Böyle işler yarın orada reddedilse,
Mahşer yeri halkının tamamı gülmek gerek.

Beş gün geçer dünya için elini alsa,
Görüp-bilip nefsi için ateşe koysa,
Yol bulmayan nezrin alıp elini alsa.
Vah hasret ey, Nedâmetler demek gerek.

Kul Hoca Ahmed, bu hikmeti nasıl söyledin?
Bir harfini bilmeden özünü halka duyurdun.
Doğru yollardan batıl yola çıksa yandın,
Korku-tehdit içre nasıl etmek gerek?

Hoca Ahmet Yesevi