‘Âşıkların eğlencesi ism-i zâtın yâ Rabbenâ
Cânlarının dinlencesi zikr-i zâtın yâ Rabbenâ

Fazlın kime beyân olur gizli râzı duyan olur
Ana katı ‘ayân olur keşf-i zâtın yâ Rabbenâ

Ne gelmiş ne gelesidir ne olmuş ne olasıdır
Ne bulmuş ne bulasıdır misl-i zâtın yâ Rabbenâ

Halkın çoğu Hakk’ı bilmez ancalar râh arar bulmaz
Değmelere nasîb olmaz vasl-ı zâtın yâ Rabbenâ

Gerçek erlerin hâlidir gidenin uğrar yoludur
Cümle ‘âleme doludur hüsn-i zâtın yâ Rabbenâ

Hûr-i cinân sohbetine mağrûr olma devletine
İremezler lezzetine kurb-ı zâtın yâ Rabbenâ

Cezb eylesen kime seyrden eğer geçden eğer erden
Hergîz ayrılmaz nazardan resm-i zâtın yâ Rabbenâ

Bahr-ı muğrıkdır dalınmaz bu bahra gavvâs bulunmaz
Lâ-te’ayyündür bilinmez künh-i zâtın yâ Rabbenâ

Bilen sensin ‘ilme’l-yakîn gören sensin ‘ayne’l-yakîn
Bulan sensin hakka’l-yakîn bahr-ı zâtın yâ Rabbenâ

Seni bildim diyen bilmez seni buldum diyen bulmaz
Dile gelüp şerh olınmaz vasf-ı zâtın yâ Rabbenâ

Bilmeyenler bildim sanır bulmayanlar buldum sanır
Görmeyenler gördüm sanır nûr-ı zâtın yâ Rabbenâ

Ger enbiyâ ger evliyâ ger asfıyâ ger etkıyâ
Oldular mazhar-ı zıyâ vech-i zâtın yâ Rabbenâ

Her kimi nûrun cezb ider ‘aşkın yolun durmaz güder
Dâim anı ihrâk ider ‘aşk-ı zâtın yâ Rabbenâ

Sensin ‘âlemlerden ganî ister bu cân senden seni
Ayırmasın cân u teni künh-i zâtın yâ Rabbenâ

Ümmî Sinân fazlın ile gitmek dilerler ol ile
Sen mahrem eyledin hele sırr-ı zâtın yâ Rabbenâ

Ümmi Sinan