Aşkın belâsına mübtelâ olalı gönül
Derd ü gam ile oldu musavver belâ gönül

Belâ kaddin hevâsıyla şûrîdedir yine
Derd ü belâ vü mihnet ile mübtelâ gönül

İster ki hâk-i pâyine yüz süresin şehin
Müşkil budur ki hâlini bilmez gedâ gönül

Kaddün hevâsına düşürelden gönül beni
Bildim bunu ki başa olmuş belâ gönül

‘Aşkın hevâsına düşüp oldukça mübtelâ
Bilmez n’itdiğin dahi ‘aşk ü hevâ gönül

Bir gün belâ-yı ‘aşkın anup nâle kılmağa
Bin yıl çekerse hicrin elinden cefâ gönül