Aşkın meyine kandın
Noldun a gönül noldun
Yaktın beni yandırdın
Noldun a gönül noldun

Sordular pervaneye
Niçün böyle yanarsın
Dosttan haber mi geldi
Noldun a gönül noldun

Bir yerde karar etmez
Hiç kimseden âr etmez
Hekimler timar etmez
Noldun a gönül noldun

Kalbini küşâd eyle
Hem Mevla’yı yâd eyle
Gamgin dili şâd eyle
Noldun a gönül noldun

Gel imdi ey Azîzî
Sırrın dime ol epsem
Ahvâle olup mahrem
Noldun a gönül noldun