Bâğ levhini hazan bergi zer-efşân eyler
Âb ol levhde meşk-i hat-i reyhân eyler
Ey gönül geldi bahâr eyle çemen seyrânı
Gör ki hâlâ ne amel âmil-i devrân eyler
Yine pîr-i felek etfâl-i reyâhini yığıp
Feyz-i ta’lim ile bu-sitânı deb-istân eyler
Gonceyi metn-i metâli’de edip ukde-güşây
Lâleyi şerh-i tavâli’de sabak-hân eyler
Sünbülü ilm-i İlâhi’de kılıp mûy-şikâf
Sûseni bahş-i riyâzide suhan-dân eyler
Ders-i mantık okur iken dil ilen murg-i seher
Tutulup okuduğu gülleri handân eyler
Bülbülü her nice kim hâfız-i hoş-lehce-i âb
Öğretip hüsn-i edâ kâr-i Kur’ân eyler
Gör nezâket ki gelip subh sahaf-hânı ana
Ayb-i takrîr kılıp ta’ne-i elhân eyler
Fasl-i keyfiyet-i kânûn-i tıb etmiş hâsıl
Bahş-i teşhîs-i maraz da’vî-i dermân eyler
Şerbet-i bâde ile çok sınadım hastelere
Eyler anı ki ne Bukrât ü ne lokmân eyler
Bilmezem sihr mi mu’ciz mi nesîmin işi kim
Harekâtı hırad-i hîreyi hayrân eyler
Her mizâca ki diller öyle kılar medhâl kim
Anı idrâk ne ervâh ne ebdan eyler
Goncenin görse açar rişte-i tab’ında girih
Bülbülün bilse işin müşkilin âsân eyler
İntizâr ile taşı lâ’l kılıp reng verir
Rûzgâr ile suyu lü’lü’-i galtân eyler
Katreyi müddet ilen muttasılı bahr kılar
Zerreyi vâsıl-i hur-şîd-i dırahşan eyler
Lik gâyette ta’accüb kılarım kim ne için
Men-i mahrûmu hemîn haste-i hırmân eyler
Gayra ihsaânı çok ü lûtfu öküş lîk banâ
Sitemi vâfir ü bi-dâdı firâvân eyler
Kâş bağrımı kazâ su ede göz yaşı için
Çeşme tek durmayuban çün beni giryân eyler
Kâş cismimi felek taş ede bi-dâde dözem
Ma’den-i lâ’l kimi çün ciğerim kan eyler
Yer yüzünden götürülmekde gümânım dahi yok
Böyle kim ten çürüyüp göz yaşı tuğyân eyler
Bî-haberler bilemez eşk-i revânım ne için
Gerçi tenbîhine dil nâle vü efgân eyler
Ehl-i tuğyâna eser eyleyemez girye-i Nûh
Gerçi her dem oları vâkıf-i tûfân eyler
Ey felek bu ne revâdır ki sipâh-i sitemin
Dil-i ma’mûrumu yağma ile vîrân eyler
Bir demezsin mi ki nâ-geh siteminden bu fakir
Kâdi-i Asker’e şerh-i gam-i pinhân eyler
Ol kazâ-hükm ki çerh etse hilâf-i reh-i şer’
Kıldığından ana zecr ile peşîmân eyler
Ol kader-nâme ki mûr-i hatının mazmûnu
Neye kim zâhir olur hükm-i Süleymân eyler
Arş-temkîn felek-mertebe Kâdir Çelebi
Ki felek tâbi’idir her neye fermân eyler
Çerh bir tîğ çekiptir yeni aydan ki müdâm
Kimi gördüyse muhâlif ana kurbân eyler
Bin yılın Berhemen’in mev’ize-i ma’rifeti
Kâbil-i din kılar mâ’il-i îmân eyler
Arz-i îman büte ger kılsa dem-i can-bahşı
Can verip mu’ciz ilen anı müselmân eyler
Lâfz-i can-perver ilen reşha-i kilk-i hünerin
Ne dem-i Îsî vü ne Çeşme-i Hayvân eyler
Ey vera’-pişe ki dâ’im kadem-i sâbitini
Resm-i İslâm’a kazâ kâ’im-i erkân eyler
Râyiz-i tünd-rev-i tab’-i lâtîfin dün ü gün
Tevsen-i Fikret ilen çerhde cevlan eyler
Meyl eder hidmetine devlet-i tevfîk tapıp
Kim ki Hak’tan taleb-i rütbe-i irfân eyler
Sen makâm etmediğin ma’bede abidelerden
Kim ki me’va-yi melâik dese bühtân eyler
Salmasa sübha özün dâ’ire-i meclisine
Rişte-i akdin üzüp çerh perişân eyler
Sana ger durmasa bir lâhza mukâbil mihrâb
Taşlara başın urup çâk-i giribân eyler
Senden ayrılsa musallayı ayaklara salıp
Za’f-i tâli’ kara toprak ile yek-sân eyler
Her siyeh-dil ki komaz baş hatına hâme-sıfat
Kara câhildir eger da’vî-i irfân eyler
Gerçi sultânadır İslâm kıyâmı mensûb
Sana mensûbdur ol sa’y ki sultân eyler
Ser-verâ bende Fuzûlî’ni kemân-i gerdûn
Muttasıl derd ü belâ okuna kalkan eyler
İşitip ta’ne-i dem-serdleri her dem kim
Şem’ tek şerh-i gam-i külbe-i ahzân eyler
Öyle kim cân ü dilin fehm kılan sensin ü bes
Sen eger kılmaz isen kim ana ihsân eyler

Fuzuli