Belâ-yı girdâba düşen sefîne
Gökde uçan kuşdan istimdâd eyler
Bahr-i kahır dolsa rûy-i zemîne
Amân Allah diye bin feryâd eyler

Âteş aldı bu dünyâyı alışdı
Kâfir islâm birbirine karışdı
Kullar azdı Hakk’dan belâ erişdi
Kebâir küfüre istinâd eyler

Sular gibi akar akar giderler
Kebâiri göz önünde ederler
Evlâdından fâsık ümm ü pederler
Şehvet-i nefsine inkıyâd eyler

Nisâ ricâl birbirine karışdı
Ehl-i şekâ ‘ısyân ile görüşdü
İblîs mel’ûn murâdına erişdi
Yürütür tuğyânı i’timâd eyler

Ahkemü’l-hâkimîn Rabbü’l-‘âlemîn
Demezler göndermiş Kur`ân-ı Mübîn
Münkir-i kıyâmet olur mu gamgîn
Gün-be-gün gafleti izdiyâd eyler

Edeb ü hayâdan olmuşlar berî
Îmân u islâmdan kalmışlar geri
Bahr-i şekâvetde civân u pîri
Râh-i şerî’atden istib’âd eyler

Kolay kolay islâm nâmı söylenmez
Emr-i Kur`ân nedir aslâ dinlenmez
Bu gaflet kıratı gider eylenmez
Kitâb’dan bî-taraf infirâd eyler

Eyvâh islâm bugün bozuldu gitdi
Tarîk-ı dalâle düzüldü gitdi
Îmân ‘irfân ise süzüldü gitdi
Dem-i gaflet kalbde incimâd eyler

Âmirler verdiği emrine sâhib
Elbette emrullah cümleye gâlib
Kâdir kudretini eder mi gâib
Gayretullah Lutfî gör neler eyler