Benim Rabb’im benim Rabb’im;
Sen’den başka yoktur Rabb’im!
Dostluğunda vefa gördüm;
Sen’in vefan çoktur Rabb’im!

Kapında bendeler Sen’in,
Muradı Sen’sin cümlenin;
Aradan kaldır hicâbı,
Görsünler cemâlin Rabb’im.

Mârûfsun, bilinmez Zât’ın,
Her şeyi kaplamış tahtın;
Görenler görmüştür Sen’i,
Gözsüzlere pinhân Rabb’im!
Bildim diyenler aldandı,
Bilmeyenler nâra yandı;
Gönlümde kenzen bilindin;
Âşıklara Sübhân Rabb’im!

Rûhlara ışıktır adın,
Meclislere huzûr yâdın,
Âriflerin son durağı,
Dertlilere derman Rabb’im!

Cürmüm pek çok, yok tâatim,
Belki yaklaştı saatim,
Etmezsen inâyet eğer,
Kimden ola gufran Rabb’im!..