Bize dâreynde kâfîdir şu ni’met
Ki olduk Seyyidü’l-Kevneyn’e ümmet

Bize ferden şefî’dir dost-ı Hudâ
Ba’îd mi olsa me’vâ bize cennet

Eyâ sultân-ı mâ evhâ sahîhan
Sana hizmet ne devletdir ne devlet

Bizim mâdâm cenâbındır ****
Erişmez bizlere dâreynde zillet

‘Aceb mi ümmetin Fevzî efendim
Bulursa feyz ile fahr u meserret

Çün dedi kim onlara dîv-i la’în
İşbu şeb ol sâdıku’l-va’dü’l-emîn

Geldi rahm-i mâderine bî-dürûğ
‘An-karîb doğar olur halk pür-fürûğ

Şer’-i pâki ‘âlemi pür-nûr eder
Zulmet-i küfrü Harem’den dûr eder

İşbu hâlât bir belâdır bizlere
Emr ü tenbîhim budur kim sizlere

Gidiniz hep ümmetinden herkese
Dâim edin türlü türlü vesvese

Tâ ki tâbi’ olmasınlar şer’ine
Uymasınlar aslına hem fer’ine

Nâr-ı düzahda beraber yanalım
Cümleten mâ-i hamîme kanalım

İşte böyle etdiler kavl ü karâr
Sen de Bismillah ki etsinler firâr

Dedi tekrâr mâder-i Hayrü’l-Beşer
Ümm-i pâki sâhib-i şakku’l-kamer

İbtidâki ayda bâ-emr-i Celîl
Geldi bir zât kâmeti gâyet tavîl

Dedi müjde ey Muhammed ânesi
Çünkü hamlin ‘âlemin bir dânesi

Ben dedim sen kimsin ey âlî-cenâb
Dedi Âdem ismim ey ‘iffet-meâb

Mâh-ı sânîde yine geldi biri
Kıldı tebşîr bana ol mehpeykeri

Ben dedim siz kimsiniz ey müjde-gâr
Dedi nâmım Şît’dir ey ferruh-nigâr

Mâh-ı sâlisde biri geldi yine
Dedi müjde sana kim yâ Âmine

Haml-i pâkindir Muhammed Mustafâ
Doğduğunda bulur ‘âlemler safâ

Ben dedim sen kimsin ey sâhib-fütûh
Dedi namımdır Neciyyullah Nûh