Can yine bülbül oldu hâr açılıp gül oldu,
Göz kulak oldu her yer her ne ki vâr ol oldu.
Oynadı çün nâr-ı aşk kaynadı ebhâr-ı aşk,
Her yaneye çağlayup aktı gözüm sel oldu.
Gönül ol bahre daldı dilim tutuldu kaldı,
Girdim anın zikrine azâlarım dil oldu.
Ferhad bugün ben oldum vartlık dağını deldim,
Şirin’ime varmaya her cânibim yol oldu.
Geç ak ile karadan halkı bırak aradan,
Niyâzî dön buradan durma sana gel oldu.