Derdim delim hiç bilmezem kangı birin ağlayayın
Niçe firâk u derd ile cân u gönül daġlayayın

Niçe harâretden kızup bu yüreğim yağı sızup
Sohbet çerâğını düzüp derd beldesin yağlayayın

Niçe bu odlara yanup topraklara düşüp sinüp
Yiller gibi dün gün esüp seller bigi çağlayayın

Bu yirde birgün şâd olup dinlenmedim hergiz gülüp
Bârî ölümden ön ölüp kendi sağım sağlayayın

Çün geçdi yâd u bilişim şeyhim ü üstâdım eşim
Âhir benim dahi işim n’ola sini çağlayayın

Atım yarağım yok yola yâ Rab sen irgür menzile
Ben haste-dil bu ‘acz ile niçe işim sağlayayın

Ümmi Kemâl eydür n’idem bu derd ile kande gidem
Ne kuvvet ile ben ‘adem kulluğa bel bağlayayın

Yâ Rab bu derdin çâresin sen kıl onar her yâresin
Yoksa bu yüzüm kâresin ben nicesi ağlayayın