Devrân odur kim devr iden
Kendi özün bilmez ola
İnsân odur hubb-ı sivâ
Kalbine hiç gelmez ola

Hakkıyla ol halvet bula
Halveti hoş-halvet bula
Dîdâra hem vuslat bula
Gayrını ol bilmez ola

Âdem odur hemdem ola
Esrâra ol mahrem ola
Esmâya ol a’lem ola
“İllâ”da ol kalmaz ola

Envâr-ı Hakk lem’ân ide
Sırrını ol pinhân ide
‘Arşı ebed seyrân ide
Süflâya hiç inmez ola

Sırrında ol sultân ola
Hem hâk ile yeksân ola
Hem âteş-i sûzân ola
Son deminde yanmaz ola

Bu nâm-ı nîki hâk ide
Kalbini anın pâk ide
Hem sînesini çâk ide
‘Aşk hamrına kanmaz ola

Kalbini görür Yaradan
Ol seni yokdan vâr iden
Ey Ma’nevî çık aradan
Bu ma’nâ hiç dinmez ola