Dil ki ser-menzıli ol zülf-i perişan olmuş
N’ola cürmü ki asılmasına ferman olmuş
Şâhsın mülk-i melâhette sana kullar çok
Biri oldur ki varıp Mısr’da sultân olmuş
Rahm edip âşıkın haşr günü yakmayalar
Ki bu dünyâda esîr-i gam-i hicrân olmuş
Dediler gam giderir bâde çok içtim sensiz
Gam-i hicrâna müfid olmadı ol kan olmuş
Bâğ-bân-i çemen-i dehre hayâl-i dehenin
Sebeb-i tecrbiyet-i gonce-i handan olmuş
Âdem evvel ser-i kûyun verip olmuş cennet
İşitip ta’n-i melek sonra peşîmân olmuş
Ey Fuzûlî benim ahvâlime bir vâkıf yok
Böyle kim âlem anun hüsnüne hayrân olmuş

Fuzuli