Dur yola gir kârıbândan kalma kim yağı basar
Hânümânın elde iken eylegil ana hisâr

Korkaram ben kimseye kılmaz vefâ çarh-ı felek
Gaflet içinde bu ‘ömrüm yayını bir gün yasar

Bunda vü anda belâdan bulmadı hergiz halâs
Her kim İblîs’in yoluna uğrayup ayak basar

Her ki gafletden uyanmaz kim nasîhat dinleye
Ol kişinin gözünü yarın cehennem açısar

Halk içinde adımız dervîş ü sôfî ehl-i dil
İllâ meger ehl içinde olmuşuz kim bî-basar

Ger ‘inâyet olmaya ferd-i Çalab’dan âh u vâh
‘Akl-ı rûhânî çerisin leşker-i nefsim basar

Gör Sinân Ümmî cihân mâlın derenler hırs ile
Rızkını yer içer ancak artığın lâbüd kusar

Ümmi Sinan