Ey bana gelüp soran dünye nedir ur külâh
Dünye odur ki ide yakını Hakk’dan ırah

Dünyeye aldanuben gaflet ile uyuma
Uyanıben yuhudan ahret içün kıl yarah

Ölmeden ölen bilir iki cihân birliğin
Birlik ilen sen dahi gözün açup bire bah

Dünye iden nefs imiş âhireti çün sana
Âhireti dilesen dünyeyi elden bırah

Nefsin odu yandırır cânını ey bî-haber
Anın içün kim didi sen özünü oda yah

Yandıralı nefs-i şûm nâr-ı hevâ şem’ini
Yandırıyor cânını çokların ol oda bah

Rûşenî’nin pendini Gülşenî’den işidüp
Dürr-i yetîm yerine kulağına anı tah