Ey firâk-i leb-i cânan ciğerim hûn ettin
Çihre-i zerdimi hûn-âb ile gül-gûn ettin
Ciğerim kanını göz yaşına döktün ey dil
Vara vara anı Kulzüm bunu Ceyhûn ettin
Nice hüsn ile seni Leylî’ye nisbet kılayım
Bilmeyip kadrimi tery-i men-i Mecnûn ettin
Söyledin kim tutarım şâd gönüllerde makâm
Şâd iken bu söz ile gönlümü mahzûn ettin
Ahd kıldın ki cefâ kesmeyen âşıktan
Âşıkı va’de-i ihsân ile memnûn ettin
Cür’a cür’a mey içip zîb-i cemâl artırdın
Zerre zerre gözümün nûrun efzûn ettin
Ey Fuzûlî akıtıp seyl-i sirişk ağlayalı
Aşk ehline figân etmeği kânûn ettin

Fuzuli