Ey gönül gel olmağıl Hak-tan irâk,
Tende cânın vâr iken eyle yer ak.
Dünyeden ölmezden evvel et sefer,
Hiç edinme bir makâmda sen durâk.
Yoksa bu fırsat bize bâkî değil,
Menzil al düşünmezden ortaya firâk.
Gel bu ırz-u nâmûsu kıl târ-ü mâr,
Ger yola girdinse var ârın bırâk.
Halkın uslu demesinden sana ne,
Âkil isen âdını Mecnûna tak.
İlmine mağrur olursan olma hiç,
Issı vermez sana ne kara ne âk.
Gir sakın çıkma izinden mürşidin,
Her ne emrederse sakın olma âk.
Bir eline göz yaşından al asâ,
Bir eline dert ödünden yak çerâk.
Ey Niyâzî tutar isen pendimi,
Diye sana istediğin işte bâk.